سرطان تخمدان چیست؟

اصطلاح سرطان تخمدانشامل چندین نوع مختلف سرطان است(تقسیم کنترل نشده سلول های غیرطبیعی که می تواند تومور ایجاد کند) که همگی از سلول های تخمدان به وجود می آیند.

برای مشاوره با متخصص زنان در تهران اینجا کلیک کنید

اغلب، تومورها از اپیتلیوم یا سلول های پوششی تخمدان به وجود می آیند. اینها شامل سرطان های اپیتلیال تخمدان (از سلول های روی سطح تخمدان)، لوله فالوپ ، و صفاق اولیه (پوشش داخلی شکم که بسیاری از ساختارهای شکمی را می پوشاند) می باشد . اینها همه به عنوان یک فرآیند بیماری در نظر گرفته می شوند. همچنین موجودی به نام تخمدان کم بدخیم وجود داردتومور بالقوه؛ این تومورها برخی از میکروارگانیسم ها را دارندویژگی های اسکوپیک سرطان اما تمایلی به گسترش مانند سرطان های معمولی ندارند.

همچنین کام های کمتری وجود دارددر مورد انواع سرطان تخمدان در تخمدان، از جمله تومورهای سلول زایا و تومورهای بند ناف جنسی . همه این بیماری ها و همچنین درمان آنها مورد بحث قرار خواهد گرفت.

 

سرطان تخمدان اپیتلیال (EOC)

سرطان تخمدان اپیتلیال (EOC) یا کارسینوم تخمداناکثریت (85 تا 90 درصد) سرطان های تخمدان را تشکیل می دهد. به طور کلی به عنوان یکی از سه نوع سرطان که شامل سرطان تخمدان، لوله فالوپ و صفاق اولیه (بافت های پوششی لگن و شکم) است، در نظر گرفته می شود. هر سه نوع تومور یکسان رفتار می کنند و درمان می شوند. چهار نوع سلول تومور شایع سرطان تخمدان اپیتلیال عبارتند از: سروزی، موسینوس، سلول شفاف و اندومتریوئید. این سرطان ها به دلیل تغییرات DNA در سلول ها ایجاد می شوند که منجر به ایجاد سرطان می شود. نوع سلول سروزی رایج ترین نوع است. اکنون تصور می شود که بسیاری از این سرطان ها در واقع از پوشش لوله فالوپ و تعداد کمتری از آنها از سلول های سطح تخمدان یا صفاق می آیند. با این حال، شناسایی منابع این سرطان ها زمانی که در مراحل پیشرفته یافت می شوند، دشوار است، که بسیار رایج است.

این تومورها علاوه بر این به یکی از دو نوع طبقه بندی می شوند:

تومورهای نوع I نسبت به تومورهای نوع II آهسته تر رشد می کنند. کارسینوم سروزی درجه پایین (درجه 1)، کارسینوم سلول شفاف، کارسینوم موسینوس و کارسینوم آندومتریوئید نمونه هایی از تومورهای نوع I هستند.

تومورهای نوع دوم سریعتر رشد می کنند و زودتر گسترش می یابند. کارسینوم سروزی درجه بالا (درجه 3) نمونه ای از تومور نوع II است.

تومورهای مرزی تخمدان

تومورهای به اصطلاح مرزی ممکن است به توده های بزرگ تبدیل شوند که ممکن است علائم ایجاد کنند، اما به ندرت متاستاز می دهند.یعنی به مناطق دیگر سرایت کرد. اغلب، برداشتن تومور، حتی در مراحل پیشرفته تر، می تواند یک درمان باشد. دو نوع شایع کارسینوم سروز پرولیفراتیو آتیپیک و کارسینوم موسینوس پرولیفراتیو آتیپیک است.

تومورهای سلول زایا 

تومورهای سلول زاینده از سلول های تولید مثلی تخمدان به وجود می آیند. این تومورها ناشایع هستند و بیشتر در نوجوانان یا زنان جوان دیده می شوند. این نوع تومور شامل دسته‌های مختلفی می‌شود: دیس‌ژرمینوم‌ها، تومورهای کیسه زرده، کارسینوم‌های جنینی، پلی‌آمبریوم‌ها، کوریوکارسینوم‌های غیر حاملگی، تراتوم‌های نابالغ و تومورهای سلول زایای مختلط.

سرطان های تخمدان استرومایی

دسته دیگری از تومورهای تخمدان، تومورهای بند ناف جنسی - استرومایی هستند. اینها از بافت های پشتیبان درون خود تخمدان ناشی می شوند. مانند تومورهای سلول زایا، اینها غیر معمول هستند. این سرطان ها از انواع مختلفی از سلول های داخل تخمدان منشاء می گیرند. آنها بسیار کمتر از تومورهای اپیتلیال شایع هستند. سرطان تخمدان استرومایی (تومورهای تولید کننده هورمون) شامل تومورهای گرانولوزا-استرومایی و تومورهای سلولی سرتولی- لیدیگ است.

 

عوامل خطر به دو دسته عمده مرتبط هستند: چرخه های قاعدگی (تخمک گذاری) و سابقه خانوادگی.

• هر چه زن در طول عمر خود تخمک گذاری (چرخه) بیشتری داشته باشد، خطر ابتلا به سرطان تخمدان در او بیشتر می شود. بنابراین شروع قاعدگی (قاعدگی) در سنین پایین‌تر، پایان دادن به دوره ( یائسگی ) در سنین پایین و هرگز باردار نشدن (پوچی) همگی از عوامل خطر هستند.


• تا 25 درصد از سرطان های تخمدان مربوط به سندرم های سرطان خانواده است. به همین دلیل، دستورالعمل های فعلی نشان می دهد که همه زنان مبتلا به سرطان تخمدان باید آزمایش BRCA1 را انجام دهندو BRCA2تغییرات ژن (جهش).


• همه بیماران مبتلا به سرطان تخمدان به طور ایده آل این موضوع را با پزشک خود در میان خواهند گذاشت.


• این جهش‌های ژنی می‌توانند بر مردان و زنان تأثیر بگذارند. اگر بیمار برای یکی از این موارد مثبت باشد، خواهر و برادر و فرزندانش نیز می توانند آزمایش شوند.


• آزمایش شامل یک آزمایش خون ساده است. نتایج این آزمایش می‌تواند بر نحوه نظارت اعضای خانواده برای سرطان‌های مختلف از جمله سرطان سینه تأثیر زیادی بگذارد و اعضای خانواده از هر دو جنس تشویق به آزمایش شوند.

BRCA1 و BRCA2 ژن هایی هستند که با خطر سرطان ارثی شناسایی شده اند.

• BRCA1 و BRCA2 خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان افزایش می دهندبه عنوان مثال در مقایسه با خطر عمومی جمعیت (1.3٪ از زنان مبتلا به سرطان تخمدان)، زنان مبتلا به جهش های ژنتیکی BRCA1 و BRCA2 دارای 35٪ -70٪ (BRCA1) یا 10٪ -30٪ (BRCA2) شانس ابتلا به سرطان تخمدان هستند. طول عمر آنها


• سندرم لینچ (معمولاً سرطان روده بزرگ و رحم)، سندرم Li-Fraumeni و سندرم کاودن دیگر شرایطی هستند که با افزایش خطر ابتلا به سرطان تخمدان مرتبط هستند اما کمتر شایع هستند.

انواع کمتر شایع سرطان تخمدان (تومورهای مرزی، سلول های زاینده و استرومایی) عوامل خطر قابل تعریف کمی دارند.

• تومورهای سلول زایا اغلب در سنین پایین‌تر دیده می‌شوند و درمان‌های بسیار متفاوتی هم از نظر جراحی و هم از نظر شیمی‌درمانی دارند.

طبق گزارش موسسه ملی سرطان (NCI)، سالانه بیش از 19000 مورد سرطان تخمدان و بیش از 13000 مرگ ناشی از این بیماری وجود دارد. اکثریت قریب به اتفاق موارد EOC هستند و در مرحله 3 یا بالاتر یافت می شوند، به این معنی که سرطان به خارج از لگن یا به غدد لنفاوی گسترش یافته است.. این بیشتر به دلیل عدم وجود علائم و نشانه های قطعی در مراحل اولیه رشد سرطان است. حدود 1.2 درصد از زنان در مقطعی از زندگی با سرطان تخمدان تشخیص داده می شوند، بنابراین، نسبتاً نادر است. میانگین سن تشخیص 63 سال است. با این حال، تقریباً 25 درصد موارد در سنین 35 تا 54 سال تشخیص داده می شوند. زنان قفقازی بالاترین میزان تشخیص را دارند. میزان بروز سرطان تخمدان طی سال‌های گذشته در ایالات متحده به میزان 3.2 درصد در سال کاهش یافته است. میزان مرگ و میر نیز به طور متوسط ​​2.8 درصد در سال کاهش یافته است.

مانند بسیاری از سرطان های دیگر، زمانی که سرطان تخمدان در مراحل اولیه یافت می شود (مثلاً در تخمدان یا لوله فالوپ موضعی می شود)، میانگین بقای پنج ساله بسیار خوب است (حدود 93٪). اکثر زنان در مرحله 1 هنوز در پنج سالگی زنده خواهند بود. با این حال، میانگین نرخ بقای پنج ساله برای همه زنان مبتلا به سرطان تخمدان تنها 50.8٪ است. این به این دلیل است که اغلب در مراحل پیشرفته ای که در آن بیماری در داخل شکم گسترش یافته است، دیده می شود.

بقا همچنین به نوع مراقبتی که بیمار دریافت می کند بستگی دارد. زنان مشکوک به سرطان تخمدان باید به انکولوژیست زنان مراجعه کنند. اینها پزشکانی هستند که آموزش های ویژه ای در زمینه سرطان های زنان (تخمدان، رحم، دهانه رحم، فرج و واژن) دارند. اگر زنی پزشک را با این آموزش های تخصصی در مراقبت از خود درگیر نکند، مطالعات نشان می دهد که بقای او به طور قابل توجهی بدتر است، اغلب تا چندین سال. به همین دلیل، هر زن مبتلا به این بیماری در حالت ایده آل، قبل از شروع هر گونه درمان یا انجام هر گونه جراحی، به یک متخصص انکولوژی زنان ارجاع می دهد.